Μια φωτογραφία από το Τουρκολίμανο με πολλαπλές ερμηνείες και σημασία, ειδικά αφιερωμένη σε όσους/ες συνεχίζουν να αρνούνται να μελετήσουν την ιστορία. Ο φασίστας δικτάτορας Μεταξάς διασκεδάζει με τον Γκέμπελς στον Πειραιά.
Η Αυτόνομη Πρωτοβουλία Ενάντια στη Λήθη – ο πυρήνας Κομμουνιστών – τριων στη Σκάλα Λακωνίας καλεί τους φίλους μαθητές και τις φίλες μαθήτριες των σχολειών της Λακωνίας να σαμποτάρουν ανοιχτά τις εθνικιστικές παρελάσεις. Οι παρελάσεις δεν είναι μια αντιφασιστική γιορτή. Οι παρελάσεις είναι η ψυχολογική προετοιμασία της νεολαίας για ένα επόμενο πόλεμο. Μια επίδειξη του ελληνικού μιλιταρισμού και εθνικισμού που επιχειρεί να ενισχύσει τη θέση του στη περιοχή της Μεσογείου, ειδικότερα τώρα μετά και τις εξελίξεις με την Τουρκία. Η Ελλάδα, μέλος του δολοφονικού μηχανισμού του ΝΑΤΟ παίζει και αυτή στη σκακιέρα των γεωπολιτικών της συμφερόντων. Το Ελληνικό Κεφάλαιο για τα συμφέροντα του, αν χρειαστεί, δεν το έχει σε τίποτα να στείλει για ακόμα μια φορά τον νεαρό κόσμο να γίνει κρέας για τα κανόνια.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρώπης που «γιορτάζει» την αρχή του β’ παγκοσμίου πολέμου και την νίκη της επί των Ιταλικών στρατευμάτων και όχι την μέρα της απελευθέρωσης από τον ναζισμό. Αυτό δεν γίνεται τυχαία. Όπως και σε άλλες περιπτώσεις, έτσι και με τον β’παγκόσμιο πόλεμο, τα δεινά που υπέφερε η ευρύτερη πλειοψηφία με κύριο θύμα τις μάζες των προλεταρίων σε αυτή τη χώρα, εργαλειοποιούνται και ενσωματώνονται στην κυρίαρχη ιδεολογία του κράτους, που έχτισαν οι νικητές του εμφυλίου πολέμου 1946 – 49. Οι τιτάνιοι αγώνες του προλεταριακού στοιχείου και των χιλιάδων κομμουνιστών-τριων ενάντια στον φασισμό – ναζισμό αποσιωπούνται ή διαστρεβλώνονται με σκοπό την ενίσχυση της ιστορικής λήθης.
Τέτοιους αγώνες έδωσαν και οι κομμουνιστές-τριες παππούδες, γιαγιάδες μας εδώ στη Λακωνία που δεν αντιμετώπισαν μονάχα τη βαρβαρότητα των γερμανικών ναζιστικών και ιταλικών φασιστικών στρατευμάτων, αλλά και αυτή των ελλήνων φασιστών συνεργατών τους.
Ο αντιφασιστικοί αγώνες με πρωτοπορία την εργατική τάξη σήμερα ενσωματώνονται στο αντιδραστικό ιδεολόγημα του «Έπους του 40» Μια τέτοια αφήγηση παραλείπει το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας τότε όχι μόνο συνεργάστηκε με τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής αλλά και επωφελήθηκε μέγιστα από την συνεργασία του αυτή. Ο σκοτεινός κόσμος των ταγμάτων ασφαλείας και των Ελλήνων φασιστών κατά την διάρκεια του πολέμου, τα φρικιαστικά εγκλήματα σε βάρος αθώων και του κομμουνιστικού και επαναστατικού κινήματος είναι αρκετά μεγάλα ώστε η μνήμη να είναι ακόμη νωπή, 81 χρόνια αργότερα. Ελληνικές εθνικοσοσιαλιστικές οργανώσεις και κόμματα, παρέα με τους ναζί και την κυβέρνηση της κατοχής πραγματοποίησαν εγκλήματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις έμειναν ατιμώρητα και τα θύματα αναζητούν μάταια ακόμα και σήμερα την ιστορική δικαίωση. Οι παρελάσεις είναι κατάλοιπο μιας εποχής που η ελληνική αστική τάξη αποφάσισε να δώσει την λύση στο πρόβλημα της ανόδου του προλεταριακού ανταγωνισμού και του κομμουνιστικού κινήματος με την αυταρχικοποίηση του κράτους, δηλαδή την συνέχεια της πολιτικής της με πιο αυταρχικά και κατασταλτικά μέσα. Αυτές οι δύο περίοδοι, είτε μιλάμε για την δικτατορία του Μεταξά, είτε της χούντας 67 -74 ήταν και αυτές που έκαναν θεσμό τις παρελάσεις ως ένα θέαμα όπως το βιώνουμε και σήμερα.
Στις εθνικιστικές παρελάσεις και την κυρίαρχη εθνική ιδεολογία του ελληνικού κράτους φωλιάζουν φασισμοί και δικτατορίες.
Μπορεί στις μέρες μας να μην χρειάζεται άλλη μια χούντα να κάνει την δουλειά, ωστόσο, οι μέρες της πανδημίας και τα μέτρα που πάρθηκαν δείχνουν την κατεύθυνση που έχει πάρει η αστική δημοκρατία. Το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, η ουσιαστική κατάργηση του 8ώρου, μέτρα που πάρθηκαν ενώ το κράτος είχε κλειδώσει την κοινωνία στο σπίτι δεν ήταν μια τυχαία επιλογή. Η ενίσχυση της καταστολής, οι κρατικές δολοφονίες, οι βασανισμοί στα τμήματα είναι κομμάτι μιας ευρύτερης προετοιμασίας του κράτους για τον ταξικό πόλεμο που έρχεται. Μπροστά στην κοινωνία ελέγχου που ετοιμάζει το Ελληνικό Κεφάλαιο και το κράτος του πρέπει να αντιτάξουμε την δική μας οργάνωση και πάλη. Ο αντιεθνικισμός, ο διεθνισμός και ο αντιφασισμός είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του αγώνα. Ο δρόμος του αγώνα είναι η αυτόνομη κομμουνιστική οργάνωση και δράση, η ενίσχυση των τοπικών κομμουνιστικών πυρήνων μας.
Όπως πάντα έτσι και τώρα λέμε όχι στις παρελάσεις και τις πατριωτικές – εθνικιστικές, μιλιταριστικές φιέστες του ελληνικού κράτους. Ο εχθρός είναι εδώ και βρίσκεται μέσα στην ίδια μας τη χώρα.
αυτόνομη πρωτοβουλία ενάντια στη λήθη 