Μια ανακοίνωση για τις τοπικές και ευρωπαϊκές εκλογές

Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο θα ήταν παράνομες . Η φράση αυτή δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί από την πλειοψηφία των καταπιεσμένων όλου του κόσμου. Και αυτό γιατί όσες εκλογές και να έγιναν στα πλαίσια του αστικού πολιτικού συστήματος, δύσκολα θα μπορούσε να πει κανείς ότι υπήρξε έστω και μικρή καλυτέρευση των όρων αναπαραγωγής της καθημερινής ζωής των υποτελών, δίχως πρωτίστως αυτή να συνοδευτεί με σκληρούς ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες στο εσωτερικό των καπιταλιστικών εθνών – κρατών. Κατά πόσο μάλλον στη σημερινή συγκυρία, όπου ζούμε χρόνια απίστευτης υποχώρησης του προλεταριακού κινήματος, όπου 30 χρόνια μετά την κατάρρευση των καθεστώτων της ανατολικής Ευρώπης, συνεχίζει το κίνημα να βρίσκεται σε δυσμενή θέση. Παρά ταύτα, η προοπτική ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού ανταγωνιστικού κινήματος συνεχίζει να στοιχειώνει τα όνειρα και τους σχεδιασμούς της καπιταλιστικής κυριαρχίας. Γιατί όσο θα διογκώνεται η καπιταλιστική κρίση, τόσο θα αυξάνονται και οι πιθανότητες της επανεμφάνισης του κομμουνιστικού κινήματος στο εσωτερικό των Ευρωπαϊκών μητροπόλεων και γενικότερα σε κάθε γωνιά του κόσμου, με νέα μορφή και περιεχόμενο αυτή την φορά.

Και να που εμείς καλούμαστε να γράψουμε και να περιγράψουμε την κατάσταση σε μια από αυτές τις μικρές γωνιές του κόσμου όπου έτυχε να ζούμε ή καταγόμαστε. Θα επικεντρώσουμε την κριτική μας στις εκλογές, τοπικές και ευρωπαϊκές, για να ξετυλίξουμε το κουβάρι της κριτικής πάνω στα καυτά καθημερινά ζητήματα που μας απασχολούν στο εσωτερικό του ελληνικού καπιταλιστικού σχηματισμού και πρώτα από όλα, αφηγηματικά να περιγράψουμε τι συμβαίνει εδώ κάτω στη Λακωνία. Σε ένα δεύτερο μέρος θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στον προβληματισμό αρκετών φίλων και συντρόφων/σσων για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και την τακτική της ψήφου στις Ευρωεκλογές.

Η προεκλογική περίοδος στη Λακωνία έχει αρχίσει εδώ και καιρό. Έχουμε γράψει και στο παρελθόν ότι οι τοπικές εκλογές στη Λακωνία έχουν μια δόση τυχοδιωκτισμού, αλλά και φοβερής αφέλειας, άγνοιας που έχουν οι περισσότεροι που βρίσκονται εδώ και καλούνται να ψηφίσουν τον έναν ή τον άλλον τοπικό συνδυασμό – ιδεολογικό μηχανισμό εξουσίας. Η τακτική των συνδυασμών κινείται κυρίως μέσω των διαπροσωπικών σχέσεων και τα μικροσυμφέροντα που έχει η μικροαστική, μικρή ή μεγαλύτερη ιδιοκτησία του χωριού. Σε καμιά περίπτωση η ψήφος δεν είναι καθαρά μια «ιδεολογική» επιλογή, εκτός ίσως ελαχίστων εξαιρέσεων και όταν αυτό συμβαίνει, μιλάμε κυρίως για κάποιον φασίστα υποψήφιο. Εδώ και καιρό τα διάφορα παπαγαλάκια και μνηστήρες της τοπικής εξουσίας έχουν βγει και μεταμορφωθεί στους υπερασπιστές των «ενιαίων» συμφερόντων της ελληνικής φαντασμαγορικής λαϊκής κοινότητας. Οι υποψήφιοι δήμαρχοι, νομάρχες και οι άλλοι στους συνδυασμούς τους επιδίδονται καθημερινά σε ένα όργιο παραπληροφόρησης και εθνικο-λαϊκίστικης προπαγάνδας με κύριο εργαλείο τους τα ηλεκτρονικά μέσα μαζικής δικτύωσης και τα τοπικά ΜΜΕ.

Για ακόμα μια φορά οι καταπιεσμένοι, καλούνται να μετατραπούν σε θεατές και να αναθέσουν στους εθνο-σωτήρες (αριστερό-δεξιούς) της εθνικής λαϊκής φαντασμαγορικής κοινότητας να βρουν λύσεις στα προβλήματα. Όσο όμως οι καταπιεσμένοι παραμένουν στην αλλοτριωμένη θέση του θεατή των εξελίξεων, τότε τόσο περισσότερο θα ισχύει τό: όσο περισσότερο παρατηρείς, τόσο λιγότερο ζεις. Όσο περισσότερο αποδέχεσαι να αναγνωρίζεις τον εαυτό του εντός των κυρίαρχων εικόνων της ανάγκης, τόσο λιγότερο κατανοείς τη δική σου ύπαρξη και τη δική σου υλική ανάγκη.

Οι νεοναζί της χρυσής αυγής ξαναβγαίνουν από την τρύπα τους στη Λακωνία κάτι που φαίνεται μέσα από τις ανοιχτές συζητήσεις αρκετών στα καφενεία. Η νεοναζιστική προπαγάνδα στη Λακωνία πάντα βασίζεται σε ένα όργιο ψεμάτων. Αυτή την φορά οι νεοναζί και ο όχλος τους σπέρνουν το μίσος τους με τραγελαφικές φήμες. Ακούγεται από τα διάφορα νεοναζί παπαγαλάκια στα χωριά του νομού, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε δικαίωμα ψήφου στα μέλη της Πακιστανικής Κοινότητας. Αν και κάτι τέτοιο θα μας έβρισκε πανευτυχείς γιατί θα μιλούσαμε για καλυτέρευση της ζωής σε ένα σημαντικό κομμάτι της εργατικής τάξης, ωστόσο, έχει τόση σχέση με την πραγματικότητα, όση σχέση έχει ο φασισμός με την ελευθερία. Δεν είναι βέβαια η μόνη αστεία φήμη που σπέρνουν οι φασίστες για να συσπειρώσουν τον μπόλικο όχλο τους. Μια δεύτερη που έπεσε στα αυτιά μας είναι ότι παραχωρήθηκαν ως δώρο εκτάσεις σε προσφυγικές οικογένειες στη Βόρεια Ελλάδα. Δεν χρειάζεται καν να είσαι φουλ ενημερωμένος/η για να καταλάβεις ότι πρόκειται για ψευδείς ειδήσεις και γκεμπελισμό.

Στη Σκάλα (δήμος Ευρώτα), στη Σπάρτη, στη Μάνη και αλλού στην Λακωνία κατεβαίνουν πραγματικά περισσότεροι συνδυασμοί από άλλες φορές. Ειδικά στη Σκάλα που είμαστε σε θέση να ξέρουμε περισσότερα, οι υποψήφιοι δήμαρχοι είναι πέντε, και όπως καταλαβαίνετε, πολλοί περισσότεροι είναι οι δημοτικοί σύμβουλοι με τους συνδυασμούς αυτούς. Οι υποψήφιοι αυτοί είναι με τυχαία σειρά: ο κ. Δ. Βέρδος, o κ. Μαρουδάς (πρώην διοικητής στο αστυνομικό τμήμα της Σκάλας), ένας κ. Νταλιάνης, ένας κ. Παπανικολάου και τέλος ο Γιώργος Κυλάκος. Για τους υποψήφιους για τον δήμο Ευρώτα δεν χρειάζεται να είσαι μετεωρολόγος για να δεις προς τα που φυσάει ο άνεμος. Με εξαίρεση τον Γιώργο Κυλάκο που είναι υποψήφιος του ΚΚΕ, όπου θα γράψουμε για αυτόν στην συνέχεια, οι υπόλοιποι είναι είτε ΝΔ, είτε κολλητάρια του Γρηγοράκου του ΠΑΣΟΚ, ίσως ο ένας σήμερα να έχει σχέση και με το ΣΥΡΙΖΑ.

Αφίσα για τις εκλογές στην τοπική κοινότητα Σκάλας στους δρόμους της πόλης. Η εθνική ενότητα σε τοπικό επίπεδο. Πέρα από την ασχετοσύνη που διακρίνει τους υποψήφιους τους διακρίνει και κάτι άλλο: Οι ακροδεξιές και ραρτσιστικές τους απόψεις ασχέτως πολιτικής τοποθέτησης.

Η αθλιότητα του ψεύδους συναντά τον απόλυτο παραλογισμό στις προεκλογικές συγκεντρώσεις αυτών των υποψηφίων. Τα κύρια χαρακτηριστικά της εκσυγχρονισμένης θεαματικής εξουσίας: τεχνοκρατία, γραφειοκρατία, συγκεντρωτισμός, προπαγάνδα είναι το κύριο οπλοστάσιο της τοπικής εξουσίας αν και είναι περιορισμένα σε μια γελοία αναπαράσταση τους σε λακωνικής έκδοση. Σε ένα πάρτι ψεύδους όπου πραγματικά κάθε υποψήφιος από δαύτους λέει ψέματα ακόμα και στον ίδιο του εαυτό, διεκδικεί μια θέση στη τοπική εξουσία. Μεταξύ άλλων, η μπουρδολογία που αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές του λακωνικού μικροαστισμού για μείωση στα τέλη, διακοπές για τους μαθητές στο Λύκειο και μια σειρά άλλες υποσχέσεις που θυμίζουν κάτι από άλλες εποχές του ελληνικού καπιταλισμού είναι στην ατζέντα. Όλες βέβαια οι υποσχέσεις είναι αβάσιμες και χωρίς συγκεκριμένες προτάσεις για το πως αυτές θα υλοποιηθούν. Στα προγράμματα και τις ομιλίες αυτές δεν γίνεται καμιά αναφορά για τους καταπιεσμένους έστω και για τυπικούς λόγους και πολύ περισσότερο απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά σε μειονότητες, τον ρατσισμό και την καταστολή που αυτές παραδοσιακά δέχονται. Δεν γίνεται για παράδειγμα καμιά αναφορά στους Ρομά που συνεχίζουν να βιώνουν στο πετσί τους τι σημαίνει ελληνικός φασισμός. Και πως θα μπορούσε βέβαια να είναι διαφορετικά; Αν σε κάτι που συμφωνούν όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι (πλην ΚΚΕ) είναι ο αντιτσιγγανισμός. Αν και εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οι ψήφοι των Ρομά είναι μπόλικοι. Γιαυτό και όλοι αυτοί οι υποψήφιοι που άλλωστε ξέρουν καλά να γλύφουν, έχουν πάρει σβάρνα τις γειτονιές και τα καφενεία που ζουν ή συχνάζουν οι Ρομά. Εξαιρούμε το ΚΚΕ και τον Γιώργο Κυλάκο γιατί τουλάχιστον ήταν ο μόνος που ανοιχτά έκανε δηλώσεις ενάντια στον φασισμό, ρατσισμό και αντιτσιγγανισμό στη περιοχή, κάτι που βέβαια δεν σημαίνει ότι αθωώνει άλλες πλευρές του προγράμματος του ΚΚΕ, ούτε τον αντισημιτισμό του (μέσα από τον αναβαθμισμένο αντισιωνισμό), ούτε την μικροαστική του ανάλυση για τα περίφημα μονοπώλια και τον αντι-ιμπεριαλισμό. Βέβαια αν η ψήφος είναι μια τακτική της τάξης, ειδικά σε μια περιοχή που τα κολλητάρια του Δαβάκη (ΝΔ), του Γρηγοράκου (ΠΑΣΟΚ) και του ΣΥΡΙΖΑ δίνουν ρεσιτάλ ρατσισμού όλα τα προηγούμενα χρόνια, τότε πρέπει να σκεφτεί ένας κόσμος τι μπορεί να σημαίνει αυτή η τακτική στο τώρα.

Από την διαδήλωση διαμαρτυρίας πριν λίγες εβδομάδες στη γέφυρα του Ευρώτα ενάντια στο νέο εργοστάσιο σκουπιδιών που θα γίνει πάνω στον υδροφόρο ορίζοντα. (πηγή αρχείο της ΑΠΕΛ Μάης 2019)

Όλοι αυτοί οι 4 υποψήφιοι δήμαρχοι στο Δήμο Ευρώτα δεν ξεστόμισαν ούτε μια λέξη για τις άθλιες συνθήκες των Πακιστανών εργατών στα χωράφια τους. Δεν είπαν κουβέντα για τους εργαζόμενους στον Καραγιάννη που ακόμα παραμένουν απλήρωτοι μετά την χρεωκοπία της εταιρίας. Κουβέντα επίσης δεν είπαν για το εργοστάσιο Ανακύκλωσης και για το νέο σκουπιδοεργοστάσιο και τη χωματερή που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε να χτιστεί σε σημείο που περνάει ο υδροφόρος ορίζοντας. Βέβαια το προεκλογικό θράσος και γλύψιμο είπαμε ότι είναι μια κλασική αξία.

Η αθλιότητα των ευρω-εκλογών, από την άλλη, σπέρνει ψευδαισθήσεις για καλυτέρευση των συνθηκών ζωής σε μια κοινωνία που την κυριεύει η αθλιότητα. Αν και λιγοστεύει το ποσοστό εκείνων που συνεχίζουν να πιστεύουν στο όραμα μια ενιαίας Ευρώπης και αυτό γιατί ο ευρωσκεπτικισμός έχει αυξηθεί σημαντικά λόγω των αδιεξόδων που έχει έρθει ο ελληνικός καπιταλισμός τα τελευταία χρόνια. Η σταδιακή κατάρρευση της Ε.Ε όμως δεν μπορεί καλυφτεί ως ένα κενό από την «θριαμβευτική» επιστροφή του Έθνους – Κράτους. Τα σημάδια σήψης και σεπαρατισμού όπως στην Καταλονία, το Βέλγιο κλπ, δείχνουν το μέγεθος της σήψης των παραδοσιακών καπιταλιστικών σχηματισμών. Πολλές/οι σύντροφοι/σσες στις ιδιωτικές μας συζητήσεις έχουν εκφράσει την επιθυμία να ψηφίσουν σε αυτές τις ευρω-εκλογές. Το σκεπτικό όλων αυτών των ατόμων είναι το προφανές. Η άνοδος του νεοναζισμού στην Ευρώπη. Η ψήφος στις ευρωεκλογές, είτε αυτή πάει στο Ουράνιο Τόξο, είτε κάπου αλλού δεν πρόκειται να σταματήσει την επέλαση του νεοναζισμού όπως προπαγανδίζουν η Ε.Ε και οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του ελληνικού καπιταλιστικού κράτους. Και αυτό γιατί είναι οι ίδιοι μηχανισμοί που τον τροφοδοτούν με την ακραία αντικομμουνιστική ρητορική και την συνολική επίθεση σε κάθε κερδισμένο με αίμα δικαίωμα των υποτελών. Η ζωή για την πλειοψηφία μέσα στις μεγάλες Ευρωπαϊκές μητροπόλεις θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο. Η καταστολή και η κοινωνία ελέγχου θα διευρυνθεί. Η μόνη λύση σε αυτόν τον μονόδρομο που μας υπόσχεται φασισμό, εξαθλίωση και βαρβαρότητα είναι η δική μας κομμουνιστική οργάνωση σε κάθε γωνιά της Ευρώπης, σε κάθε χωριό και Μητρόπολη. Γιατί τη βαρβαρότητα δεν θα την σταματήσει μια ψήφος, αλλά ο δικός μας ανυπότακτος αγώνας.